نمی خوام خودم را در زمره آدمهای حسود قرار بدم و یا بگم حسود نیستم...اصولا مقایسه زندگی خود با دیگران حداقل در فرهنگ شخیص ما ایرانی ها عمری بس طولانی دارد و معروف است مرغ همسایه غاز است...اما این چند وقت بس این سوال برایم ایجاد شده است که ملت نازنین ما در خارج از کشور چطور هزینه های زندگی خود را تامین می کنند که سفرهای خود سر جا، ماشین و خانه خوب به جا و در نهایت به میزان کافی پول برای خرید و پوشاک به همراه دارند؟!!! سوالی که در ذهن کج من هر روز پر رنگتر از دیروز می شود... بورس دانشگاه ها زیاد است یا حقوق همسر ما کم...ما که سر تا سر ماه به خودمان بدهکار می شویم و این آخری ها از سوار شدن به اتوبوس را هم ممنوع کرده ایم و کلا به داون تان نمی رویم تا مبادا هزینه ای بیشتر از انتظار شود...به گونه ای رفتار می کنیم که اگر یک ترنسفر داریم جوری باشد که برویم خرید بکنیم و کمی بگردیم و خرج همه چیز را با یک سه دلار ناقابل در بیاوریم...چک کردن حساب بانکی و غصه کردن هم که کار همیشگی است... این حسودی نیست...اما دوست دارم راز موفقیت آدمها را بدانم...!!!سوال است و صرفا یک سوال بی جواب در این روزهام...
تنهایی یک طرف...این حس بد که پس رفت کرده ای یک طرف...
دلمان کلا خیلی خیلی گرفته است...از خودمان خجالت می کشیم.!!!
همین
سیما
دی ماه 1391