خانه مفهومیست فرا تر از یک مکان جغرافیایی. جاییست که در آن معنا با جغرافیا پیوند می خورد. و اتفاقا در اینجاست که مفاهیم روز مره زندگی مثل امنیت و هویت نمود پیدا می کند. پایین آوردن سطح خانه به یک جغرافیا گناهی نا بخشودنیست ..اشتباه نشود خانه کشور نیست...حتی برای منی که خیلی بیشتر از سنم کشورم را گشته ام و حتی در جاهایی غیر از کشورم فضا های هویتی خلق کردم حس مفهوم خانه معادل کشوری خاص نیست .. .. برای من خانه یعنی "بن بست شایسته" که همیشه آب و هوایش حتی با میدان نیاوران نیز تفاوت می کرد...خانه یعنی "جمشیدیه عزیز" و کلکچال ! همانجا که در هر پیچش معنی های متفاوت از سنینی خاص برایم تداعی می شود.خانه خیابان سی متری نیروی هوایست با صدای همیشه گی هواپیما های دوشان تپه..خانه سر پل تجریش است و امام زاده صالح! خانه دستور جنوبیست و درب دوم و کوچه امام زاده! همانجا که سواد آموختم با مادرم به سینما فرهنگ رفتم و پاتال دیدم و سالها بعد از آن در آنجا ازدواج کردم با همسرم قدم زدم ...خانه سوهانک است و سر می نی سیتی همان دکه ای که سالها در راه رفتن به خانه عمه جان قبل از بحثهای داغ سیاسی از آن روزنامه خریدم! خانه چهار راه ولی عصر است و دود میدان انقلاب !
.اشتباه نشود دچار حس نستالژی نشدم .......تک تک مکانهایی که خانه نامیدمشان در چیزی که امروز به نام " من" وجود دارند متجلی شده اند.. شخصی می گفت انسان "قبر" متحرک است فرق است میان قبر و "گور" در گور مرده می گذارند و در قبر تجمع رسوبات معانی..
آنچه هستیم زاده فضایست به نام "خانه" ...آدمها در خانه معنی می شوند نه حساب و کتاب نسبی آنها...خاطرات و معانی خلق شده با انان باقی می ماند و نه مناسبات "سجلی"! با هر کس که می خواهید بمانید با او خاطرات و معنی مشترک خلق کنید!
همانطور که گفتم همینجاست که هویت معنا می گیرد..."من کیستم" فارق از مباحث فلسفی نوعی جغرافیاست. "من انم که در خانه ام زاده گشتم ...رشد کردم . معنا درو کردم و در این بین و در این فضا که داعما در حال ساخته و خراب شدن است ساخته شدم و خراب گشتم ! و حال هویتی که اکنون دارم را دارم!" هویت زاده کشور خاص نیست! زاده خانه ای خاص است.
احساس امنیت زاده خانه است. انسان در خانه خودش احساس امنیت می کند ..امنیت مفهومی پلیسی نیست......
بقبه اش بماند به وقت!
نیما
۱ نظر:
خانه من آنجایی است که تو هستی
ارسال یک نظر